Έδαφος κήπου

Ως έδαφος κήπου εννοούμε το επιφανειακό χώμα, μέχρι 60 εκ. βάθος οπού φυτρώνουν και μεγαλώνουν τα φυτά.

Η σύσταση του είναι κυρίως χούμο και ορυκτά σωματίδια: άργιλος (πολύ λεπτοί κόκκοι), λάσπη (μεσαίοι κόκκοι) και άμμος (μεγάλοι κόκκοι).



Οι κυρίες κατηγορίες χώματος

Οι κυρίες κατηγορίες χώματος καθορίζονται από την ποσοστιαία σύνθεση αυτών των υλικών.

Αμμώδη Κύριο συστατικό είναι η άμμος. Θεωρούνται ευκολοκαλλιέργητα καθώς είναι χαλαρά και αφράτα. Η χαλαρή σύσταση επιτρέπει στο νερό, τον ήλιο, και τον αέρα, να περνούν μέσα τους εύκολα και σε μεγαλύτερο βάθος σε σχέση με τα υπόλοιπα, άλλα και να μην κρατούν υγρασία και θρεπτικές ουσίες στην επιφάνειας τους καθώς παρασέρνονται εύκολα.Επισης δεν έχουν καλές θερμικές ιδιότητες, το χειμώνα ψύχονται εύκολα, το καλοκαίρι θερμαίνονται. Δεν είναι κατάλληλο χώμα για φυτά με μικρό ριζικό σύστημα, διότι η αραιή συνοχή δεν επιτρέπει στα φυτά την γερή στήριξη και είναι ευπαθή σε δυνατούς άνεμους και στις ζέστες παύουν να αναπτύσσονται, αν δεν ξεραθούν τελείως. Εάν όμως τα αναμείξουμε με αργιλόχωμα (αργιλοαμμώδη), ή με χωνεμένη ή αχώνευτη κοπριά ή χούμος βελτιώνονται σημαντικά.

Αργιλώδη ή κοκκινοχώματα
Αυτά με μεγάλα ποσοστά αργίλου. Έχουν ιδιαίτερη συνεκτικότητα και αντίθετα από τα αμμώδη χώματα, νερό, ήλιος και αέρας δύσκολα τα διαπέρνα. Έχουν καλές θερμικές ιδιότητες και διατηρούν θερμοκρασία το χειμώνα και το καλοκαίρι υγρασία, αλλά στις υψηλές θερμοκρασίες δημιουργούνται βαθιές ρωγμές.

Λόγω της υψηλής συνοχής είναι δύσκολο για τις ρίζες των φυτών να προχωρήσουν βαθιά και υποφέρουν από ασφυξία. Στις ξηρασίες όταν εξατμιστεί η επιφανειακή υγρασία, τα φυτά παύουν να αναπτύσσονται, αν δεν ξεραθούν τελείως. Τα αργιλώδη εδάφη βελτιώνονται με την πρόσμιξη αμμωδών εδαφών ή με χωνεμένη ή αχώνευτη κοπριά ή χούμος.


Ασβεστολιθικά ή ασπροχώματα Προέρχονται από ασβεστολιθικά πετρώματα κι έχουν τα μειονεκτήματα των αργιλωδών εδαφών. Μπορούμε να τα βελτιώσουμε με τον ίδιο τρόπο, αναμιγνύοντας άμμο ή κοπριά, όπως στα αργιλώδη. Όχι όμως ασβέστη, δολομίτη, ασβεστόλιθο διότι ήδη έχουν πολύ.

 


Χουμώδη ή κηποχώματα ή μαυροχώματα

Πλούσια σε οργανικές ουσίες, χρώματος σκούρο καφέ. Αφράτα και ευκολοκαλλιέργητα με καλές θερμικές ιδιότητες, διατηρούν ζέστη το χειμώνα και δεν ανεβάζουν θερμοκρασία το καλοκαίρι. Απορροφούν και διατηρούν υγρασία εύκολα, ενώ ήλιος και αέρας τα διαπερνά εύκολα.
Είναι τα καταλληλότερα εδάφη για καλλιέργεια και τα χρησιμοποιούμε για να εμπλουτίσουμε εδάφη φτωχά (αργιλώδη, αμμώδη και ασβεστολιθικά). Δεν χρειάζονται βελτιωτικά ( κοπριά κ.α.).

 

Πηλώδη εδάφη

Σκούρα καφέ η μαύρα, αποτελούνται από ίσα ποσοστά αργίλου, λάσπης και άμμου. Εξαιρετικά χώματα για καλλιέργεια, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά για τα φυτά. Διατηρούν εύκολα την απαιτουμένη ποσότητα νερού για αρκετό διάστημα. Ως τεταρτογενής απόθεση τα πηλώδη εδάφη, ειδικά στις πλαγιές, είναι εξαιρετικά ασταθή και παρουσιάζουν ερπυσμό, ένα τύπο αργής καθίζησης ,με αποτέλεσμα την παρουσία καμπτόμενων κορμών δένδρων.

 
 

Ανάμεικτα Εδάφη μεικτά, με όλα τα κύρια συστατικά (άργιλο, άμμο, ασβέστιο και οργανικές ουσίες). Ονομάζονται ανάλογα το κυρίαρχο υλικό: αργιλοαμμώδη, ή αμμοαργιλώδη, χουμαργιλώδη ή αργιλοχουμώδη, χουμώδη ή αμμοχουμώδη κλπ.